Αναζήτηση

“Τώρα καταλαβαίνω”, είπε. “Είχες δίκιο, έκανα τόσα λάθη, γύρισε πίσω σε παρακαλώ, θα τα κάνω σωστά αυτή τη φορά”. Αγνοώντας την βροχή αλλά και την λάσπη που είχε αρχίσει να δημιουργείται στα γόνατά του συνέχισε, ” Συγνώμη, έχω μετανοιώσει, το ξέρω, δεν μπορώ να κάνω τίποτα αλλά ήθελα να σου πω τόσα πολλά, να σε ρωτήσω ακόμα περισσότερα.” Είχε σκοτεινιάσει, δεν έβλεπε πλέον σε ποιον μιλούσε ούτε και ποιος τον άκουγε, με μια αυτοκρατορική ελαφρότητα σηκώθηκε όρθιος και κοίταξε τα σύννεφα. Μια απότομη λάμψη και πριν ξεσπάσει η καταιγίδα εκατοντάδες τάφοι αστραψαν γύρω του. Οι νεκροί παρέμειναν σιωπηλοί, και ο τάφος μπροστά στον οποίο είχε γονατίσει έδειχνε ανυπόμονος.