Σπασμένα κομμάτια επιστρέφουν

Την πυροβόλησε αρκετές φορές, χωρίς να είναι σίγουρος αν το έκανε για να βεβαιωθεί ότι ήταν νεκρή,ή γιατί ήθελε να ξεφορτωθεί τον εαυτό του, γιατί ήταν βέβαιος ότι σκοτώνοντας αυτό που αγαπάς, πρώτα σκοτώνεις τον εαυτό σου. Το κατάλευκο φόρεμα της είχε γίνει κόκκινο, χαμήλωσε και έκατσε δίπλα της, ακόμα κι έτσι, μέσα σε έναν ανίερο συνδυασμό από αίμα και λάσπη, του φάνηκε πανέμορφη. Είχε αρχίσει να ξημερώνει και ο αέρας δυνάμωνε, ήξερε οτι έπρεπε να φύγει, το πάρκο σύντομα θα γέμιζε με κόσμο, αντ’αυτού όμως της έσφιξε το χέρι, έκλεισε τα μάτια και ξαπλώνοντας κοντά της πλησίασε το στόμα του στην κάννη του όπλου, και καθώς πάτησε την σκανδάλη δεν πρόλαβε να σκεφτεί αν αυτό θα πονούσε περισσότερο από τη απουσία της.